بررسی کامل قلبی قبل از جراحی ها
قبل از انجام جراحیهای غیرقلبی، بررسی کامل قلبی قبل از جراحی (Cardiac Evaluation) برای تعیین وضعیت قلبی بیمار و ارزیابی ریسک جراحی ضروری است. این ارزیابی به تیم جراحی و بیهوشی کمک میکند تا تصمیمات اولیه در مورد مدیریت بیمار، نیاز به آزمایشها یا درمانهای پیشگیرانه، و برنامهریزی پس از عمل را اتخاذ کنند.
ارزیابی پیش از جراحی معمولاً شامل موارد زیر است:
1. تاریخچه پزشکی: بررسی تاریخچه پزشکی بیمار، از جمله وجود بیماریهای قلبی، فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت و سابقه استعمال دخانیات.
2. معاینه فیزیکی: شامل ارزیابی وضعیت قلب و عروق، شنیدن صداهای قلبی غیرعادی (مانند سوفل ها)، و بررسی علائم احتمالی نارسایی قلبی.
3. آزمایشهای خون: شامل بررسی سطوح کلسترول، قند خون، و عملکرد کلیهها و کبد که میتواند بر انتخاب داروها و مدیریت بیهوشی تأثیر بگذارد.
4. تستهای قلبی عملکردی:
- – الکتروکاردیوگرام (ECG): برای ثبت الکتریکی فعالیت قلب.
- – اکوکاردیوگرافی: برای ارزیابی ساختار و عملکرد قلب.
- – تست ورزش یا تست استرس: برای ارزیابی پاسخ قلب به فعالیت.
- – آزمایشهای تصویربرداری پیشرفته: مانند اسکن نوکلئیدی قلب، تست استرس با اکوکاردیوگرافی دوپلر، یا ام آر آی قلب در صورت نیاز.
5. بررسی داروها: بررسی داروهای فعلی بیمار که باید قبل و بعد از جراحی تداوم یابند یا تعدیل شوند.
6. ارزیابی ریسک: استفاده از چارچوبهای ارزیابی ریسک مانند امتیازات ریسک قلبی-عروقی مانند امتیازهای ASA، Revised Cardiac Risk Index (RCRI)، یا ابزارهای مانند NSQIP برای تعیین سطح ریسک جراحی.
7. مشاوره با متخصص قلب: در صورتی که نتایج آزمایشها نشاندهنده ریسک بالا باشند یا سابقه بیماری قلبی در بیمار وجود داشته باشد، مشاوره با یک متخصص قلب ممکن است لازم باشد.
نکات کلیدی برای بررسی کامل قلبی قبل از جراحی:
– شناخت بیمار: ارزیابی دقیق سابقه پزشکی و شرایط فعلی بیمار میتواند به تعیین دقیقتر ریسکها کمک کند.
– تعیین اندیکاسیونهای آزمایش: نیاز به آزمایشهای تکمیلی باید بر اساس شواهد و راهنماهای بالینی، و همچنین سطح ریسک بیمار تعیین شود.
– توجه به نوع جراحی: نوع جراحی و میزان استرسی که ممکن است به قلب وارد کند، بخش مهمی از ارزیابی ریسک است.
– برنامهریزی برای مراقبتهای پس از جراحی: تدابیر لازم برای مراقبتهای دقیق قلبی در دوره نقاهت بیمار باید پیشبینی شود.
– استفاده از راهنماهای بالینی: راهنماها و استانداردهای بالینی معتبر باید به عنوان بخشی از تصمیمگیری برای ارزیابی قلبی قبل از جراحی مد نظر قرار گیرند.
ارزیابی قلبی پیش از جراحی باید به صورت فردی و با توجه به شرایط خاص هر بیمار انجام شود. هدف از این ارزیابی، حداقل کردن ریسک بیمار در طول و پس از جراحی و اطمینان از این است که بیمار در بهترین وضعیت قلبی ممکن قرار دارد.
چه افرادی به بررسی کامل قلبی قبل از جراحی احتیاج دارند
بررسی کامل قلبی قبل از جراحی برای بیمارانی که دارای ریسک بالایی برای ابتلا به عوارض قلبی هستند، ضروری است. افراد زیر معمولاً به این بررسی نیاز دارند:
1. بیماران با سابقه بیماری قلبی: افرادی که سابقه بیماریهای قلبی مانند بیماری عروق کرونر، نارسایی قلبی، عمل جراحی قلب قبلی، یا حملات قلبی (MI) دارند.
2. بیماران با عوامل خطر قلبی چندگانه: افرادی که عوامل خطر متعددی مانند دیابت، فشار خون بالا، کلسترول بالا، استعمال دخانیات، یا سابقه خانوادگی بیماریهای قلبی دارند.
3. بیماران مسن: ریسک عوارض قلبی با افزایش سن بالا میرود، به ویژه در افراد بالای 65 سال.
4. افرادی که جراحیهای پرخطر انجام میدهند: برخی از جراحیها، مانند جراحیهای عروق کرونر، جراحیهای عمده بر روی شریانها (مانند جراحی آئورت یا جراحیهای پرخطر دیگر)، میتوانند استرس زیادی بر قلب وارد کنند.
5. بیماران با علائم قلبی: افرادی که علائمی مانند درد قفسه سینه (آنژین)، تنگی نفس، یا سایر علائمی که ممکن است نشان دهنده بیماری قلبی باشند، دارند.
6. بیماران با وضعیتهای مزمن: بیماریهایی مانند نارسایی کلیوی مزمن، بیماریهای تنفسی مزمن، و دیابت نوع 1 و 2 که خطر بروز بیماریهای قلبی را بالا میبرند.
7. افرادی که تغییرات الکتروکاردیوگرافی (ECG) غیرطبیعی دارند: اگر ECG فعلی یا قبلی نشان دهنده مشکلات قلبی باشد، ممکن است نیاز به ارزیابی بیشتر باشد.
برای تعیین اینکه آیا یک بیمار به ارزیابی قلبی پیش از جراحی نیاز دارد یا خیر، معمولاً از چک لیستها، راهنماهای بالینی، و ابزارهای ارزیابی ریسک استفاده میشود.
بررسی کامل قلب ، قبل از جراحی توسط چه متخصصی انجام می گیرد
بررسی کامل قلبی قبل از جراحی معمولاً توسط یک متخصص قلب و عروق (کاردیولوژیست) انجام میگیرد. این متخصصین در تشخیص و درمان بیماریهای قلبی تخصص دارند و مجهز به دانش و تجربه لازم برای ارزیابی ریسک قلبی بیماران قبل از انجام جراحی هستند.
کاردیولوژیستها از آزمایشهای تشخیصی مختلفی مانند نوار قلب (ECG)، اکوکاردیوگرافی، تست ورزش، تست استرس با دارو، هولتر مانیتورینگ (پایش قلب طی 24 ساعت)، و گاهی اوقات انجام آنژیوگرافی یا اسکنهای تصویربرداری پیچیدهتر مانند توموگرافی کامپیوتری کرونری (CT کرونری) یا تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی قلب (CMR) برای درک بهتر از وضعیت قلبی بیماران استفاده میکنند.
پس از ارزیابیهای اولیه توسط پزشک عمومی یا جراح، اگر نیاز به بررسیهای تخصصیتر شناسایی شود، ممکن است به یک کاردیولوژیست ارجاع داده شوند. این ارزیابیها به تصمیمگیری در مورد بهترین روش مدیریت ریسک قلبی بیمار قبل، حین، و بعد از جراحی کمک میکنند. همچنین، کاردیولوژیست ممکن است توصیههایی در مورد داروها، تغییرات سبک زندگی، یا درمانهای دیگر قبل از جراحی ارائه دهد تا اطمینان حاصل شود که بیمار در بهترین وضعیت ممکن قرار دارد.