جراحی زیبایی ناحیه ژنیتال
جراحی زیبایی ناحیه ژنیتال که به آن جراحی تناسلی زیبایی هم گفته میشود، شامل روش‌های جراحی است که با هدف بهبود ظاهر فیزیکی و گاهی اوقات عملکرد نواحی تناسلی انجام میشود. این عمل‌ها می‌تواند به اهداف زیبایی، درمانی یا ترکیبی از هر دو انجام شود.
انواع جراحی زیبایی ناحیه ژنیتال:
- – لابیاپلاستی: اصلاح شکل و اندازه لبه‌های کوچک (لابیا مینورا) و یا لبه‌های بزرگ (لابیا ماژورا) واژن.
- – واژینوپلاستی: تنگ کردن کانال واژن که معمولاً پس از زایمان یا به دلیل افتادگی دیواره‌های واژن انجام میشود.
- – هودکتومی یا کلیتوروپلاستی: بازسازی یا تغییر شکل پوشش کلیتوریس به منظور بهبود ظاهر یا افزایش لذت جنسی.
- – پرینورافی: بازسازی و بهبود ناحیه پرینه که فضای بین واژن و مقعد است، گاهی پس از آسیب‌دیدگی‌های زایمانی.
- – گوناگونی افزایش حجم: به کارگیری چربی اتولوگ یا فیلرها برای افزایش حجم لابیا ماژورا یا دیگر نواحی تناسلی.
دلایل انجام جراحی زیبایی ناحیه ژنیتال:
- – دلایل زیبایی: بهبود ظاهر ناحیه تناسلی که می‌تواند منجر به افزایش اعتماد به نفس و رضایت جنسی شود.
- – دلایل پزشکی: درمان مشکلات فیزیکی یا عملکردی، نظیر درد هنگام نزدیکی، مشکلات بهداشتی ناشی از اندازه بزرگ لابیا، یا مشکلاتی که پس از زایمان ایجاد شده‌اند.
- – دلایل روانی: بهبود سلامت روانی و کاهش اضطراب یا ناراحتی ناشی از ظاهر ناحیه تناسلی.
مروری دقیق بر عمل ها:
1. لابیاپلاستی:
- – هدف: برای تغییر شکل یا کاهش اندازه لابیا مینور یا لابیا بزرگ.
- – تکنیک ها: برداشتن لبه، برداشتن گوه ای یا درمان با لیزر.
- – نقاهت : تورم و ناراحتی پس از جراحی شایع است و معمولاً ظرف چند هفته فروکش می کند. بهبودی کامل ممکن است 4-6 هفته طول بکشد.
2. واژینوپلاستی:
- – هدف: سفت کردن مجرای واژن که اغلب پس از زایمان یا به دلیل افزایش سن به دنبال آن است.
- – روش: پوشش اضافی واژن برداشته می شود و بافت های نرم اطراف سفت می شوند.
- – بهبود : ممکن است به بیماران توصیه شود تا چندین هفته از فعالیت جنسی خودداری کنند تا امکان بهبودی مناسب فراهم شود.
3. کاهش کلاهک کلیتورال (کلیتوروپلاستی):
- – هدف: کاهش سایز کلاهک کلیتورال برای بهبود ظاهر زیبایی و افزایش بالقوه لذت جنسی.
- – روش: پوست اضافی برداشته می شود. مراقبت کافی انجام میشود که به کلیتوریس آسیب نرسد.
- – بهبود : تورم و حساسیت ممکن است در ابتدا وجود داشته باشد اما معمولاً ظرف چند هفته برطرف می شود.
4. پرینئوپلاستی:
- – هدف: بازسازی پرینه که ممکن است در اثر زایمان آسیب دیده باشد.
- – روش: ناحیه آسیب دیده ترمیم و بخیه می شود تا نتیجه زیبایی و عملکردی مطلوب حاصل شود.
- – نقاهت : مانند واژینوپلاستی، برای اطمینان از بهبودی باید از فعالیت جنسی برای مدت معینی اجتناب کرد.
5. Monsplasty:
- – هدف: کاهش اندازه مونس پوبیس به دلایل زیبایی شناختی یا کاهش ناراحتی ناشی از بافت اضافی.
- – روش: لیپوساکشن یا برداشتن جراحی ممکن است برای برداشتن چربی و پوست اضافی استفاده شود.
- – بهبود : کبودی و تورم شایع هستند اما به طور معمول ظرف چند هفته برطرف می شوند.
ملاحظات قبل از جراحی زیبایی ناحیه ژنیتال:
- – مشاوره: گفتگوی کامل با یک جراح پلاستیک واجد شرایط در مورد اهداف و انتظارات واقع بینانه.
- – معاینه فیزیکی: برای تعیین بهترین روش جراحی و شناسایی هرگونه خطر یا منع جراحی احتمالی.
- – ارزیابی روانشناختی: برخی از جراحان ممکن است یک ارزیابی روانشناختی را توصیه کنند تا اطمینان حاصل شود که بیماران به دلایل سالم به دنبال جراحی هستند.
ریکاوری و مراقبت های پس از آن:
- – قرار ملاقات های بعدی : برای نظارت بر بهبود و رسیدگی به هر گونه عارضه ضروری است.
- – محدودیت های فعالیت : از فعالیت های شدید و آمیزش جنسی در دوره توصیه شده خودداری کنید.
- – بهداشت: مراقبت مناسب از محل جراحی برای جلوگیری از عفونت.
- – مدیریت درد: ممکن است داروهای مسکن برای مدیریت ناراحتی تجویز شود.
- – پوشیدن لباس گشاد: برای جلوگیری از تحریک و امکان بهبودی مناسب.
خطرات و عوارض:
- – عفونت: اگرچه نادر است، اما هر جراحی خطر عفونت را به همراه دارد.
- – اسکار : التیام نادرست می تواند منجر به زخم های قابل مشاهده یا تغییر در رنگدانه شود.
- – تغییر در حس: ممکن است تغییر موقت یا دائمی در حساسیت ایجاد شود.
- – نارضایتی از نتایج: برخی از بیماران ممکن است از نتیجه زیبایی شناختی راضی نباشند.
- – اختلال عملکرد جنسی: در موارد نادر، جراحی می تواند بر لذت یا عملکرد جنسی تأثیر بگذارد.
نتیجه:
جراحی زیبایی ناحیه ژنیتال یک تصمیم شخصی است و باید با در نظر گرفتن دقیق خطرات، مزایا و تأثیر بالقوه بر زندگی فرد اتخاذ شود. داشتن انتظارات واقع بینانه و انتخاب یک جراح واجد شرایط و با تجربه بسیار مهم است. علاوه بر این، درک فرآیند بهبودی و پیروی از دستورالعمل‌های جراح پس از عمل، کلید دستیابی به بهترین نتایج ممکن است.
جراحی زیبایی ناحیه ژنیتال
لابیاپلاستی
لابیاپلاستی یک روش جراحی است که معمولاً برای تغییر شکل یا اندازه لابیای کوچک (لابیا مینور) در ناحیه تناسلی خارجی یک زن انجام می شود. به آن میکرو لابیاپلاستی یا میکرو لابیاپلاستی نیز می گویند. لابیا مینور قسمت داخلی لابیا بزرگ (لابیا بزرگ) در اندام تناسلی خارجی زن است. رنگ، اندازه و شکل آنها در بین زنان بسیار متفاوت است.
لابیاپلاستی به دلایل زیبایی یا پزشکی انجام می شود. از جمله دلایل زیبایی، اصلاح شکل لابیای کوچک برای به دست آوردن ظاهری هماهنگ تر یا کاهش اندازه آن برای احساس راحتی روانی است. همانطور که به دلایل پزشکی، آنها ممکن است شامل اصلاح ناهنجاری های کوچک لابیا به دلیل تولد یا آسیب، یا کاهش اندازه لابیای کوچک که باعث التهاب، اصطکاک یا درد می شود، باشد.
فرآیند لابیاپلاستی شامل برداشتن پوست اضافی یا تنظیم شکل لابیای کوچک به گونه‌ای است که بهتر با تیغه‌های بزرگ‌تر سازگار شود. این عمل معمولاً با بیحسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام می شود و ممکن است حدود یک تا دو ساعت طول بکشد. ممکن است بعد از عمل مقداری التهاب، جای زخم یا تورم ایجاد شود، اما معمولاً با گذشت زمان ناپدید می شوند.
مهم است که قبل از تصمیم به انجام آن، با یک جراح پلاستیک واجد شرایط مشورت کنید و اطلاعات قابل اعتماد و جامعی در مورد این عمل به دست آورید. همچنین باید خطرات و ریسکهای احتمالی بعد از عمل را در نظر بگیرید و در مورد انتظارات و اهداف خود از عمل با پزشک صحبت کنید.
واژینوپلاستی
واژینوپلاستی یک عمل جراحی است که با هدف اصلاح یا بازسازی واژن برای زنان انجام می شود. این روش به دلایل مختلفی از جمله جراحی زیبایی، ترمیم عملکردی و اصلاح پزشکی انجام می شود.
واژینوپلاستی شامل تغییر شکل و تقویت بافت واژن پس از کشیدگی آن به دلیل زایمان، افزایش سن یا عوامل دیگر است. در طی این روش، بافت افتاده برداشته میشود و ماهیچه‌های واژن سفت می‌شوند تا سفتی و ثبات بهبود یابد. این روش همچنین ممکن است شامل اصلاح جراحی های قبلی یا بازسازی ساختار آناتومیکی واژن باشد.
اهداف Xenoplasty بسته به نیاز بیمار متفاوت است. این روش ممکن است برای بهبود ظاهر زیبایی واژن و افزایش راحتی روانی و اعتماد به نفس استفاده شود. همچنین می تواند به اصلاح مشکلات عملکردی مانند نشت ادرار یا مشکل در تنش جنسی کمک کند.
ژینوپلاستی یک عمل جراحی جدی است و نیاز به مشاوره تخصصی توسط جراح پلاستیک مجرب و متخصص در این زمینه دارد. انتظارات، خطرات بالقوه و دستورالعمل‌های بعد از عمل باید قبل از تصمیم‌گیری برای انجام این روش با پزشکتان در میان گذاشته شود.
هودکتومی یا کلیتوروپلاستی
هودکتومی یا کلیتوروپلاستی دو عمل جراحی مربوط به اصلاح دستگاه تناسلی کوچک در زنان است.
1. هودکتومی: این عمل برداشتن بخشی از پوست اضافی واقع در بالای پوشش پوستی کلیتوریس (هود) است که قسمتی است که سر کلیتوریس را می پوشاند. هدف از این فرآیند افزایش حساسیت و افزایش پاسخ جنسی زن است. هودکتومی توسط جراح پلاستیک واجد شرایط انجام می شود و نیاز به بی حسی موضعی دارد. قسمت اضافی هود برداشته می شود و زخم ها با بخیه های ظریف بسته می شوند. ممکن است زن پس از عمل به دوره نقاهت کوتاهی نیاز داشته باشد.
2. کلیتوروپلاستی: این روش شامل تغییر شکل یا اندازه کلیتوریس است. کلیتوروپلاستی معمولاً در موارد ناهنجاری های مادرزادی یا زیبایی کلیتورال انجام می شود. این روش می تواند شامل کاهش کلیتوریس بزرگ شده یا بازسازی جزئی یا کامل کلیتوریس باشد. این عمل با بیحسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام می شود و زن برای بهبودی نیاز به یک دوره بستری دارد.
جراحی زیبایی ناحیه ژنیتال باید توسط جراح پلاستیک با صلاحیت و تجربه در این زمینه انجام شود. خطرات و انتظارات احتمالی عملیات باید به طور کامل قبل از تصمیم گیری برای انجام آن مورد بحث قرار گیرد.
پرینورافی
پرینورافی (Perineorrhaphy) یا تقویت میاندوراه، عملیات جراحی است که به تقویت منطقه پرینه (منطقه بین دهانه واژن تا مقعد ) متصل است. این عمل جراحی عموماً برای ترمیم و تقویت عضلات و بافت‌های پرینه پس از زایمان یا درمان ترشحات نامطلوب از مجرای ادراری و کانال گوارشی استفاده میشود.
هدف اصلی پرینورافی در زنان بعد از زایمان، تقویت عضلات پرینه است. این عمل جراحی ممکن است شامل از بین بردن بافت‌های زائد، دوختن عضلات ضعیف و تقویت منطقه پرینه باشد.
اهداف پرینورافی عبارتند از:
– تقویت عضلات پرینه و بافت‌های محیطی آن
– بهبود عملکرد عضلات پرینه و کنترل عضلاتی که برای ادرار کردن و تخلیه مدفوع لازم است.
– کاهش ترشحات نامطلوب از مجرای ادراری و مجرای گوارشی
– بهبود رابطه جنسی و کاهش عوارض ناشی از ضعف عضلات پرینه
پرینورافی عمل جراحی زیبایی ناحیه ژنیتال است که توسط یک جراح ترمیمی و یا جراح زنان انجام میشود. برای تصمیم‌گیری در مورد نیاز به پرینورافی و نحوه انجام آن، مشاوره با یک متخصص زنان و زایمان و یا جراح تولیدی توصیه میشود.
مونس پلاستی
مونس پلاستی (Monsplasty) یا مونس ریداکشن (Mons reduction) عملیات جراحی است که به تغییر شکل و اندازه منطقه مونس پوبیس (Mons pubis) می‌پردازد. منطقه مونس پوبیس در بالای ناحیه تناسلی و زیر شکم قرار دارد و شامل بافت چربی و بافت پوستی است.
دلایل انجام مونس پلاستی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
– افزایش حجم و ضخامت منطقه مونس پوبیس که می‌تواند به علت ژنتیکی، اضافه وزن یا تغییرات سنی رخ دهد.
– ناراحتی هنگام لباس پوشیدن، تمرین و فعالیت جنسی به دلیل حجم بزرگ منطقه مونس پوبیس.
– ایجاد عدم توازن در ظاهر جنسی و از خود راضی نبودن با ظاهر منطقه مونس پوبیس.
در مونس پلاستی، عمل جراحی شامل از بین بردن بافت چرب اضافی و تنوع شکل منطقه مونس پوبیس میشود. این عملیات ممکن است شامل لیپوساکشن (جذب چربی)، برش پوست بیشتر و تنظیم شکل منطقه مونس پوبیس باشد.
مشاوره با جراح زیبایی ماهر و متخصص در این حوزه می‌تواند به شما در درک بهتر در مورد این عملیات و تصمیم گیری مناسب کمک کند. همچنین، مشاوره قبل از جراحی زیبایی ناحیه ژنیتال، مخاطرات، آمادگی قبل و بعد از جراحی و نحوه بازیابی را بیان می‌کند.
