اکو مری قلب
“اکو مری قلب” به اکوکاردیوگرافی یا اکوکاردیوگرام (Echocardiogram) اشاره دارد که یک روش تصویربرداری غیر تهاجمی است و برای مشاهده قلب به کار می‌رود. این روش از امواج صوتی با فرکانس بالا (اولتراسوند) استفاده می‌کند تا تصاویر متحرک از قلب و دریچه‌های آن ایجاد کند. به کمک اکوکاردیوگرافی، پزشکان می‌توانند عملکرد قلبی و ساختار آن را مشاهده و ارزیابی کنند.
اکوکاردیوگرافی اطلاعات مهمی را در مورد موارد زیر فراهم می‌کند:
– اندازه و شکل قلب: به پزشکان کمک می‌کند تا بزرگی یا تغییر شکل قلب را تشخیص دهند.
– عملکرد پمپاژ: میزان بهره‌وری قلب در پمپاژ خون.
– وضعیت دریچه‌های قلب: بررسی می‌کند که آیا دریچه‌ها به درستی باز و بسته می‌شوند.
– مشکلات قلبی مادرزادی: تشخیص ناهنجاری‌هایی که از زمان تولد وجود دارند.
– بیماری‌های عروقی: بررسی مشکلات مرتبط با عروق قلب.
اکوکاردیوگرافی می‌تواند به صورت‌های مختلفی انجام شود، از جمله:
– اکوکاردیوگرافی استاندارد (ترانس توراسیک): بیشترین استفاده را دارد و از طریق جداره سینه انجام می‌شود.
– اکوکاردیوگرافی با فشار (استرس اکو): حین یا پس از فعالیت بدنی یا پس از دارویی که موجب افزایش سرعت ضربان قلب می‌شود، انجام می‌گیرد.
– اکوکاردیوگرافی از طریق مری (ترانس ازوفاژیال): با استفاده از یک پروب که از طریق دهان و مری به نزدیک قلب فرستاده می‌شود، تصاویر واضح‌تری ارائه می‌دهد.
این آزمایش بدون درد و بدون خطر است و معمولاً بین 30 تا 60 دقیقه طول می‌کشد.
اکو مری قلب
اکو مری قلب برای تشخیص چه مواردی انجام می گردد
اکوکاردیوگرافی قلب (Echocardiography) برای تشخیص و مدیریت طیف وسیعی از مشکلات قلبی استفاده می‌شود. این روش می‌تواند به تشخیص و پایش موارد زیر کمک کند:
1. عملکرد ماهیچه‌ی قلب (میوکارد): ارزیابی قدرت پمپاژ قلب و تعیین اجکشن فرکشن (EF) که نشان‌دهنده‌ی میزان خونی است که هر بار پمپاژ می‌شود.
2. بیماری‌های دریچه‌ای قلب: بررسی عملکرد دریچه‌های قلب و تشخیص تنگی (استنوز) یا نشتی (رگورژیتاسیون ) در آن‌ها.
3. بیماری‌های مادرزادی قلب: شناسایی ناهنجاری‌های قلبی که افراد از زمان تولد با آن‌ها متولد می‌شوند.
4. عوارض ناشی از حمله‌ی قلبی: ارزیابی مناطقی از قلب که به دلیل ایسکمی یا انفارکتوس میوکارد دچار آسیب شده‌اند.
5. بیماری‌های عضلانی قلب (کاردیومیوپاتی): ارزیابی ضخامت و عملکرد دیواره‌های قلب.
6. اندوکاردیت: تشخیص التهاب داخل قلب، اغلب دریچه‌ها، که می‌تواند به دلیل عفونت باکتریایی باشد.
7. پرفشاری خون (هایپرتانسیون): ارزیابی تأثیرات فشار خون بالا بر قلب.
8. توده‌ها و تومورهای قلبی: شناسایی و ارزیابی هر گونه توده یا تومور داخل حفره‌های قلب یا روی دریچه‌ها.
9. ترومبوز یا لخته‌های خونی: تشخیص وجود لخته در داخل حفره‌های قلب که ممکن است خطر ابتلا به سکته یا مشکلات جدی دیگر را افزایش دهد.
10. مایع در پریکارد (پریکاردیت): تشخیص وجود مایع اضافی در پوشش بیرونی قلب (پریکارد).
اکوکاردیوگرافی همچنین ممکن است قبل از انجام جراحی‌های غیر قلبی برای ارزیابی وضعیت قلب فرد انجام شود و برای پیگیری پیشرفت بیماران پس از جراحی قلب یا دیگر درمان‌های قلبی استفاده گردد.
مزایای اکو مری قلب نسبت به سایر روش ها چیست
اکوکاردیوگرافی قلب (اکو قلب) مزایای متعددی نسبت به سایر روش‌های تصویربرداری و تشخیصی دارد. در اینجا برخی از مزایای کلیدی این روش آورده شده است:
1. غیرتهاجمی: اکوکاردیوگرافی یک روش غیرتهاجمی است و نیازی به سوراخ کردن پوست یا قرار دادن ابزار در بدن ندارد (به جز اکوکاردیوگرافی ترانس ازوفاژیال که نیمه‌تهاجمی است).
2. بدون درد: این روش معمولاً هیچ دردی ایجاد نمی‌کند و بیمار در طول انجام آزمایش احساس راحتی دارد.
3. عدم استفاده از تابش یونیزان: اکوکاردیوگرافی به جای تابش یونیزان که در CT اسکن و رادیوگرافی استفاده می‌شود، از امواج صوتی استفاده می‌کند، بنابراین خطری برای بیمار ایجاد نمی‌کند.
4. دسترسی سریع و نتایج فوری: اکوکاردیوگرافی می‌تواند سریع انجام شود و نتایج به طور فوری در دسترس قرار می‌گیرند که این امر برای تصمیم‌گیری‌های پزشکی فوریتی بسیار مفید است.
5. هزینه نسبتاً پایین: در مقایسه با سایر روش‌های پیشرفته‌تر تصویربرداری مانند MRI یا CT اسکن، اکوکاردیوگرافی معمولاً هزینه کمتری دارد.
6. مناسب برای بیماران با وسایل پزشکی کاشتنی: اکوکاردیوگرافی برای بیمارانی که دستگاه‌های الکترونیکی کاشتنی دارند مانند پیس‌میکرها و دفیبریلاتورها، بی‌خطر است.
7. امکان پایش مکرر: به دلیل عدم استفاده از تابش و خطرات کم، می‌توان اکوکاردیوگرافی را بارها تکرار کرد تا پیشرفت یا بهبود بیماری بیمار را پایش کرد.
8. تصاویر زنده و متحرک: اکوکاردیوگرافی تصاویر زنده و متحرک از قلب را ارائه می‌دهد که به پزشکان اجازه می‌دهد عملکرد قلب را در زمان واقعی مشاهده کنند.
9. قابلیت حمل: دستگاه‌های اکوکاردیوگرافی معمولاً قابل حمل هستند و می‌توانند براحتی بر بالین بیمار بکار گرفته شوند.
