انواع بیماری‌های پستان – 7 علائم مهم

انواع بیماری‌های پستان

علاوه بر توده سینه، سایر علائم بیماری‌های پستان عبارتند از:

• درد سینه (ماستالژی).
• ترشح از نوک پستان.
• تغییر در اندازه، شکل یا کانتور سینه.
• نوک پستان معکوس، چین دار یا پوسته پوسته شده.
• سینه های فرورفته، چروکیده یا پوسته پوسته.

بیماری‌های پستان شامل موارد زیر می‌شوند:

1. سرطان پستان:

این بیماری زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های پستان به صورت بی‌کنترلی رشد کنند. سرطان پستان می‌تواند در هر قسمت از پستان شروع شود اما بیشتر در لوله‌ها شروع می‌شود که شیر را به نوک پستان حمل می‌کنند (داکت‌ها) یا غده‌هایی که شیر را تولید می‌کنند (لوبول‌ها).

2. کیست‌های پستان:

این یک توده کوچک مایع است که معمولاً بی‌خطر است. کیست‌های پستان می‌توانند در اندازه‌ها و شکل‌های مختلفی باشند و اغلب در دوران یائسگی رخ می‌دهند.

3. فیبروآدنوم‌ها:

این توده‌ها از بافت غددی و فیبروز تشکیل شده‌اند و معمولاً بی‌خطر هستند. فیبروآدنوم‌ها می‌توانند در اندازه‌ها و شکل‌های مختلفی باشند.

4. ماستیت:

این یک عفونت در بافت پستان است که با خشکی، تب و تورم همراه است. ماستیت معمولاً در زمان شیردهی رخ می‌دهد.

5. پاژت سرطانی:

این یک نوع نادر از سرطان پستان است که با پوست نوک پستان شروع می‌شود.

6. دیسپلازی پستان یا بیماری پستان غیر معمول:

این شرایط زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های پستان به صورت غیرطبیعی رشد می‌کنند.

بیماری‌های پستان خوش خیم

بیماری‌های پستان خوش خیم سینه شامل یک رده از اختلالات است که توده‌ها یا تغییرات در بافت پستان ایجاد می‌کنند اما سرطان نیستند. این بیماری‌ها می‌توانند نگران کننده باشند زیرا برخی از آن‌ها خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می‌دهند. در زیر برخی از بیماری‌های خوش خیم پستان را مشاهده می‌کنید:

1. کیست‌های پستان: کیست‌ها توده‌های کوچک مایع هستند که معمولاً بی‌خطر و دردناک نیستند، اما برخی از آن‌ها می‌توانند دردناک باشند. کیست‌ها معمولاً در زنان در سنین میانسالی رخ می‌دهند.

2. فیبروآدنوم‌ها: این توده‌ها از بافت غددی و فیبروز تشکیل شده‌اند و معمولاً بی‌خطر هستند. فیبروآدنوم‌ها می‌توانند در اندازه‌ها و شکل‌های مختلفی باشند.

3. هیپرپلازیا داکتال آتیپیک: این شرط زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های لوله‌ای پستان (داکت‌ها) به صورت غیرطبیعی تکثیر می‌شوند. این شرط خود به ندرت مشکل ساز است، اما می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهد.

4. پاپیلوم‌های داخل داکتال: این توده‌های کوچک در لوله‌های پستان شکل می‌گیرند. آن‌ها می‌توانند خارج از نوک پستان خونریزی کنند. برخی پاپیلوم‌ها می‌توانند خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهند.

5. فیبروسیس پستان و کیست‌های ساده: این شرایط معمولاً با تورم و درد پستان همراه است و می‌تواند باعث تغییرات در بافت پستان شود.

توجه داشته باشید که هرگونه تغییر در پستان باید به یک پزشک گفته شود، حتی اگر فکر می‌کنید که این یک تغییر خوش خیم است.  این بیماری‌های پستان می‌توانند نگران کننده باشند زیرا برخی از آن‌ها خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می‌دهند.

انواع سرطان پستان

سرطان پستان در واقع شامل گروهی از بیماری‌هاست که در بافت پستان شروع می‌شوند. با وجود اینکه بیشتر سرطان‌های پستان در بافت‌های لوله‌ای یا غددی شروع می‌شوند، اما می‌توانند در نواحی دیگر پستان نیز شروع شوند. در زیر انواع متداول سرطان پستان را مشاهده می‌کنید:

1. سرطان داکتال در محل (DCIS):

این نوع از سرطان پستان زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های غیرطبیعی در یکی از لوله‌های پستان (داکت‌ها) رشد می‌کنند. DCIS استادیو صفر سرطان پستان است، که به این معنی است که سلول‌های سرطانی هنوز به بافت‌های اطراف یا خارج از پستان پراکنده نشده‌اند.

2. سرطان لوبولر در محل (LCIS):

این نوع از سرطان پستان در گلان‌های پستان شروع می‌شود، که جایی است که شیر تولید می‌شود. مانند DCIS، سلول‌های سرطانی LCIS به بافت‌های اطراف یا خارج از پستان نفوذ نمی‌کنند. با این حال، LCIS می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پستان در هر دو پستان را افزایش دهد.

3. سرطان داکتال تهاجمی (IDC):

این نوع از سرطان پستان شایع‌ترین نوع است و حدود 80٪ از همه سرطان‌های پستان را تشکیل می‌دهد. IDC زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های سرطانی از داکت‌های پستان به بافت پستانی اطراف پراکنده می‌شوند.

4. سرطان لوبولر تهاجمی (ILC):

این نوع سرطان پستان حدود 10٪ از همه سرطان‌های پستان را تشکیل می‌دهد. ILC زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های سرطانی از گلان‌های پستان به بافت پستانی اطراف پراکنده می‌شوند.

5. سرطان پستان سریع الرشد (Inflammatory breast cancer):

این نوع نادر از سرطان پستان، پستان را قرمز، تورم دار و حساس می‌کند. این نوع سرطان پستان به سرعت رشد می‌کند و به لنف‌های درون پوست پستان پراکنده می‌شود.

6. سرطان پستان توپولوژیک (Metaplastic breast cancer):

این یک نوع نادر از سرطان پستان است که با تولید سلول‌هایی که به نظر می‌رسند و رفتاری دارند کسرطان پستان در واقع شامل گروهی از بیماری‌هاست که در بافت پستان شروع می‌شوند.

علائم سرطان پستان

علائم و نشانه‌های سرطان پستان می‌تواند متفاوت باشد، اما برخی از علائم شایع شامل:

1. تغییرات در حجم یا شکل پستان: این می‌تواند شامل گسترش یا انقباض ناگهانی یک پستان، و یا تغییر در شکل یکی یا هر دو پستان باشد.

2. توده یا محکم شدن در پستان یا زیر بغل: توده‌ها ممکن است درک نشوند یا به لمس حس شوند و ممکن است دردناک باشند یا نباشند.

3. تغییر در پوست پستان: این می‌تواند شامل قرمزی، مقیاس پوست، پوست پرتقالی، یا چین و چروک شدن پوست پستان باشد.

4. تغییر در حالت یا موقعیت هاله: این می‌تواند شامل فرو رفتگی، تغییر جهت، یا ترشحات غیرعادی از حلمه باشد.

5. درد پستان : درد ممکن است مداوم یا فقط در زمان‌های خاص باشد.

6. تورم یا تحتانی شدن لنفاتیک در زیر بغل یا در ناحیه‌ی گردن

7. تغییرات در اندازه یا شکل هاله

به یاد داشته باشید که این علائم به طور قطعی به سرطان پستان اشاره نمی‌کنند و ممکن است ناشی از شرایط دیگر باشند، مانند عفونت یا سیست ها. با این حال، اگر تغییراتی در پستان‌ها مشاهده کردید که نگران‌کننده است، با پزشک خود تماس بگیرید.

انجام خودآزمایی پستان

خودآزمایی پستان به شما کمک می کند تا تغییرات ناگهانی یا غیرمعمول در پستان های خود را متوجه شود. اگرچه این روش تنها نمی تواند سرطان را تشخیص دهد و نباید به عنوان جایگزینی برای ماموگرافی استفاده شود، اما می تواند بخشی از رویکرد پیشگیری شما باشد. در زیر چگونگی انجام خودآزمایی پستان را توضیح می دهیم:

1. در ایستاده یا در حالت نشسته:

از آینه استفاده کنید تا پستان هایتان را بررسی کنید. بازوهایتان باید در کنار بدنتان باشد. به دنبال هرگونه تغییر در رنگ پوست، خروج مایع از نوک پستان، تغییر در شکل یا اندازه پستان، یا تغییر در شکل یا مکان نوک پستان باشید.

سپس بازوهایتان را برای بررسی تغییرات احتمالی بالا ببرید.

2. در حین حمام یا دوش:

زمانی که پوستتان خیس است و لیسیده شده، بهتر می توانید توده هایی را که ممکن است وجود داشته باشد حس کنید. با استفاده از انگشتان خود، از اندازه یک 25 سنتی تا اندازه یک دلار را بررسی کنید. از زیر بغل تا بافت سفت زیر پستان (سطح قفسه سینه) و از پستان به قسمت وسط سینه بررسی کنید.

3. در حالت درازکشیده:

در حالت درازکشیده، بافت پستان بر روی قفسه سینه پخش می شود و بهتر می توانید توده ها را حس کنید. بازویی را که بر روی آن پستان را بررسی می کنید، زیر سرتان بگذارید و با دست دیگر، بافت پستان را از بغل تا مرکز سینه بررسی کنید.

اگر توده یا تغییرات دیگری در پستان خود مشاهده کردید، حتماً با پزشک خود تماس بگیرید. اما به یاد داشته باشید که بسیاری از توده ها بی ضرر هستند و لزوماً به معنی سرطان پستان نیستند.

معاینات روتین پستان

معاینات روتین پستان مهم هستند برای زودیابی سرطان پستان. این معاینات معمولاً شامل سه بخش اصلی است:

1. خودآزمایی پستان: این معاینه را می توانید خودتان در خانه انجام دهید. هر ماه بعد از قاعدگی، باید پستان های خود را برای احساس توده یا تغییرات دیگر بررسی کنید. اگرچه این روش تنها نمی تواند سرطان را تشخیص دهد، اما می تواند بخشی از رویکرد پیشگیری شما باشد.

2. معاینه کلینیکی پستان: این معاینه را یک پزشک یا پرستار با تجربه انجام می دهد. آنها پستان ها و زیر بغل شما را برای احساس توده یا تغییرات دیگر می بررسند. معمولاً این معاینه در طی معاینات سالانه خود انجام می شود.

3. ماموگرافی: این یک رادیوگرافی (X-ray) از پستان است که می تواند تغییرات را در پستان شناسایی کند، حتی قبل از اینکه توده یا علائم دیگری قابل حس باشد. سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه می کند که زنان بین 50 تا 69 سال هر دو سال یکبار ماموگرافی انجام دهند. با این حال، بسته به ریسک سرطان پستان شخصی شما، پزشک شما ممکن است ماموگرافی های زودتر یا بیشتری را توصیه کند.

اگر تغییرات یا توده ای در پستان خود مشاهده کردید، حتماً با پزشک خود تماس بگیرید. اما به یاد داشته باشید که بسیاری از توده ها بی ضرر هستند و لزوماً به معنی سرطان پستان نیستند.