درمان لغزندگی مهره ها در ارتوپدی
لغزندگی مهره‌ها که در اصطلاح پزشکی به آن “اسپوندیلولیستزیس” (Spondylolisthesis) گفته می‌شود، حالتی است که در آن یک مهره نسبت به مهره زیرین خود جلوتر می‌لغزد. این وضعیت می‌تواند منجر به درد و ناراحتی شدید، محدودیت حرکتی و گاهی اختلالات عصبی شود. درمان اسپوندیلولیستزیس بسته به شدت، علت و علائم می‌تواند متفاوت باشد.
درمان‌های غیرجراحی:
بسیاری از موارد لغزندگی مهره‌ها می‌توانند با روش‌های غیرجراحی مدیریت شوند که شامل موارد زیر است:
1. استراحت و کاهش فعالیت‌ها: پرهیز از فعالیت‌هایی که باعث فشار به کمر می‌شود، می‌تواند به کاهش علائم کمک کند.
2. داروها: استفاده از مسکن‌ها و داروهای ضدالتهاب برای کاهش درد و تورم.
3. فیزیوتراپی: انجام تمرینات ویژه برای تقویت عضلات اطراف ستون فقرات، بهبود دامنه حرکتی و کاهش درد.
4. کمپرس گرم یا سرد: استفاده از گرما یا سرما برای تسکین درد و کاهش التهاب.
5. بریس یا کمربند پشتی: استفاده از وسایل کمکی برای حمایت از پایداری ستون فقرات.
6. تزریقات استروئیدی: تزریق کورتیکواستروئیدها به فضای اپیدورال برای کاهش التهاب و درد در ناحیه آسیب‌دیده.
درمان‌های جراحی:
اگر درمان‌های غیرجراحی موثر واقع نشوند یا اگر لغزندگی مهره‌ها شدید باشد و باعث اختلال عصبی شود، جراحی ممکن است توصیه شود. انواع جراحی‌ها عبارتند از:
1. لامینکتومی: برداشتن بخشی از استخوان برای فراهم کردن فضای بیشتر برای اعصاب.
2. فیوژن (fusion) ستون فقرات: ایجاد پیوند استخوانی بین دو یا چند مهره برای جلوگیری از حرکت آن‌ها.
3. دیسککتومی: برداشتن بخشی یا کل دیسک بین مهره‌ای که ممکن است به اعصاب فشار وارد کند.
انتخاب روش درمانی بستگی به عوامل متعددی دارد از جمله عمر بیمار، سطح فعالیت، شدت و مکان لغزندگی مهره‌ها و علائم بیمار. همچنین، تصمیم‌گیری برای درمان باید با توجه به توصیه‌های پزشک متخصص ارتوپدی، بررسی‌های دقیق تصویربرداری مانند MRI و سی‌تی‌اسکن و بررسی‌های کلینیکی انجام شود.
در هر حال، برای دریافت مشاوره دقیق و توصیه‌های فردی، فرد مبتلا به اسپوندیلولیستزیس باید به پزشک متخصص مراجعه کند.
لغزندگی مهره ها
چه علائمی ممکن است نشان دهنده لغزندگی مهره‌ها باشند؟
لغزندگی مهره‌ها (اسپوندیلولیستزیس) ممکن است با علائم مختلفی همراه باشد یا حتی در بعضی موارد بدون علامت باشد. با این حال، علائم شایعی که ممکن است به وجود آید، شامل موارد زیر است:
1. درد کمر: درد در ناحیه پایین کمر که ممکن است به پاها نیز گسترش یابد، خصوصاً در هنگام ایستادن یا راه رفتن.
2. تغییرات در راه رفتن: اختلال در راه رفتن یا ظاهر شدن لنگیدن به دلیل درد یا ضعف عضلانی.
3. کاهش دامنه حرکتی: مشکلات در خم شدن یا چرخیدن بدن به دلیل درد یا سفتی کمر.
4. ضعف عضلانی: ضعف در یک یا هر دو پا که می‌تواند ناشی از فشار به ریشه‌های عصبی باشد.
5. بی‌حسی یا گزگز: بی‌حسی، گزگز، یا سوزش در پاها یا پاشنه‌ها که می‌تواند علامتی از آسیب عصبی باشد.
6. درد شدید در پاها: این درد که به نام سیاتیک شناخته می‌شود، ممکن است به دلیل فشار بر عصب سیاتیک ایجاد شود.
7. مشکلات ادراری یا مدفوعی: در موارد نادر، اسپوندیلولیستزیس می‌تواند منجر به اختلال در عملکرد ادراری یا مدفوعی شود که به عنوان یک شرایط اورژانسی پزشکی تلقی می‌شود.
اگر شما یا فردی که می‌شناسید هر یک از این علائم را تجربه می‌کنید، مراجعه به پزشک برای ارزیابی دقیق و تشخیص ضروری است. پزشک می‌تواند با استفاده از معاینه فیزیکی، سابقه پزشکی، و روش‌های تصویربرداری مانند اشعه Xray, MRI یا CT اسکن، تشخیص دقیقی ارائه دهد و برنامه درمانی مناسبی را توصیه کند.
